“Dostların Seni Unutmadı!”

Aşık Veysel Ölüm yıldönümünde Gebze’de Anıldı. Kocaeli Büyükşehir Belediyesinin organize ettiği Gebze Osman Hamdi Bey Kültür Salonunda sergilenen ve Gebze Sivaslılar Derneğinin katkılarıyla gerçekleşen Aşık Veysel’i Anma Programı  yoğun katılımla..

“Dostların Seni Unutmadı!”

Aşık Veysel Ölüm yıldönümünde Gebze’de Anıldı.

Kocaeli Büyükşehir Belediyesinin organize ettiği Gebze Osman Hamdi Bey Kültür Salonunda sergilenen ve Gebze Sivaslılar Derneğinin katkılarıyla gerçekleşen Aşık Veysel’i Anma Programı  yoğun katılımla gerçekleşti.

Açılış konuşmasını yapan Gebze Sivaslılar Derneği  Başkanı Hamit Kuş; Aşık Veysel’e “ Dostların seni unutmadı” diyerek katılımcılara teşekkür etti.

Ölümünün 45. Yılında türküleriyle anıldı

Aşık Veysel’in ölümünün 45.yılında saygı minnet ve rahmetle anıldı. Aşık Veysel’in kendine ait olan eserlerini  Gebze İlim Yayma Cemiyeti mensuplarının oluşturduğu ekip seslendirerek geceye renk kattılar.

Bölge siyasetçileri, sivil toplum kuruluşları ve çok sayıda Aşık Veysel’i sevenlerin katıldığı programı Ramazan Zor sundu.

Aşık Veysel Kimdir?

Veysel Şatıroğlu, 1894’te Sivas’ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi.

Annesi Gülizar Ana, Sivrialan dolaylarındaki Ayıpınar merasında koyun sağmaya giderken sancısı tutmuş, oracıkta dünyaya getirmiş Veysel’i. Göbeğini de kendisi kesmiş, bir çaputa sarıp yürüye yürüye köye dönmüştür.

Babası “Karaca” lakaplı, Ahmet adında bir çiftçidir. Veysel’in dünyaya geldiği sıralar, çiçek hastalığı Sivas yöresini kasıp kavurmaktadır. Veysel’den önce, iki kız kardeşi çiçek yüzünden yaşamlarını yitirmiştir. Yedi yaşına girdiği 1901’de Sivas’ta çiçek salgını yeniden yaygınlaşır; o da yakalanır bu hastalığa.

Ali adında bir ağabeyi si ve Elif adında bir kız kardeşi varmış Veysel’in. Tüm aile çok üzülmüş, günlerce gözyaşı dökmüş bu hale. Bundan böyle bacısı elinden tutarak gezdirmeye, dolaştırmaya başlar Veysel’i. Gittikçe içine kapanmaktadır Veysel. Emlek yöresi olarak adlandırılan Sivas’ın bu âşığı/ozanı bol diyarında, Veysel’in babası da şiire meraklı, tekkeyle içli-dışlı biriymiş. Veysel’in dertlerini birazcık da olsa unutacağı bir uğraş olsun diye bir saz verir eline. Halk ozanlarından da şiirler okuyup, ezberleterek avutmağa çalışırmış oğlunu. Ayrıca yöre ozanları da zaman zaman babası Şatıroğlu Ahmet’in evine uğrar, çalıp söylermiş. Merakla dinlermiş bunları Veysel. Komşuları Molla Hüseyin de sazını düzenler, kırılan tellerini takarmış.

1965 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisi, özel bir kanunla Âşık Veysel’e, “Anadilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü” 500 lira aylık bağlanmıştır.

21 Mart 1973 günü, sabaha karşı saat 3.30’da doğduğu köy olan Sivrialan’ da, şimdi adına müze olarak düzenlenen evde yaşama gözlerini yumdu.

Eserleri

Deyişler (1944)
Sazımdan Sesler (1950)
Dostlar Beni Hatırlasın (1970)
Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984)

 

 

YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)

Yorum yapabilmek için buradan üye girişi yapınız.

ÜYE GİRİŞİ

KAYIT OL